Op safari! Na twee en een halve week Kampala en de projecten ontdekken ga ik al op Safari. En dat in het meest bekende nationale park van Oeganda. Het park ligt aan de grens van Congo, dus we moeten ook nog een heel stuk naar het oosten toe rijden. En we hebben een heel programma! Maar eerst mijn tas inpakken de avond voor dat we weg gaan. Het is 10 uur savonds en terwijl ik mijn tas aan het inpakken ben komt er een bericht binnen van Lennie, de begeleider. Nog niet eens een uur geleden zijn er door islamitische rebellen in datzelfde park een aanslag gepleegd op twee toeristen. Gelijk checken we het nieuws en daar staat al het eerste artikel online. Een echtpaar dat voor hun huwelijksreis op safari was gegaan is samen met hun begeleider vermoord en daarbij is hun auto in de fik gezet. Heel heftig dat dat zo dichtbij gebeurd en ook geluk dat we nog niet in het park zaten. Maar voor die gedachtes geen tijd, want we moeten gelijk gaan kijken hoe we alles gaan regelen. De volgende ochtend zou onze begeleider rondbellen naar de verschillende partijen om te kijken wat er mogelijk is en na een uur waren we er al uit. We kunnen de safari in Queen elizabeth park omzetten naar een safari in het nationaal park murchinson falls. Een park dat ook dicht tegen de grens van Congo ligt, maar in een wat veiliger gebied. De chauffeur die ons zou brengen kon ons dus alsnog ons ophalen. In plaats van om 7 uur werden we om 1 uur opgehaald en in plaats van naar Queen Elizabeth gingen we naar Murchinson Falls, maar we gaan op safari! Met 4 andere vrijwilligers uit Kampala en daarbij nog 2 vrijwilligers uit het binnenland gingen we met de busjes op weg naar het nationaal park toe. Met een hoge snelheid scheurden we door de dorpjes heen. Onderweg werden we nog een keer tegengehouden door de politie die onder andere van ons wou weten wat er in het Queen elizabeth park was gebeurd. Ook kwamen we nog een omgevallen vrachtwagen tegen aan de rand van een ravijn, waarbij achteraf bleek dat er 4 mensen overleden waren. Na 5 uur rijden kwamen we uiteindelijk wel aan in het park. En voordat we het park inkonden liepen er al langs en over de straat bavianen. Eerst moesten we ons nog wel melden en dat duurde toch iets langer dan gedacht, maar die tijd konden we wel gebruiken om de apen van wat dichterbij te zien. Daar hoefden we alleen niet heel veel moeite voor te doen, aangezien er al een baviaan onze kant opkwam. Na lange tijd wachten konden we wel eindelijk het park in. Om naar ons verblijf toe te rijden moesten we er namelijk al dwars doorheen. En dat begon gelijk goed. Overal waar we keken waren dieren te zien. De meeste dieren die we zagen waren bavianen, impala's en buffels, maar we kwamen ook al vrij snel olifanten tegen. Vlak langs de weg stond een groep van 12 olifanten. Geweldig om ze van zo dichtbij te zien, daarbij kon ons dak ook open, waardoor het nog mooier werd. Later zagen we ook al een paar giraffen aan de weg staan. Ook het uitzicht was heel erg indrukwekkend: eindeloze lange grassen met bomen. Na een half uur gestuiterd te hebben op een onverharde weg, die niet eens weg genoemd mag worden, kwamen we aan in ons verblijf. Gelijk werden we ontvangen met een handdoekje en een sapje. Toen we naar de safaritenten liepen kon je ondanks de schemering wel nog de Nijl zien die een paar honderd meter van ons verblijf stroomt. Toen we van ons vier gangen diner zaten te genieten kwamen ook de andere twee meiden aan, die een stuk langer moesten rijden. Uiteindelijk gingen we vrij snel slapen, omdat we de volgende ochtend om 6 uur al vertrokken.
En ja hoor, om 6 uur waren we onderweg, onderverdeeld in twee auto's. Gelukkig had een van ons een camera mee, waardoor ik er ook nog goede foto's aan overhoud. Na meerdere olifanten en buffels onderweg gezien te hebben konden we na een tijdje nog een dier van de big-5 lijst afvinken. De leeuw! Van zo'n 30 meter zat een groep vrouwtjes en welpjes. Heel erg vet! En zeker van zo dichtbij! Na een pauze langs de nijl gingen we verder op zoek naar verschillende dieren. Gelukkig hadden we een ranger mee die de goeie plekjes wist te vinden. Na lang turen in verschillende bomen kwamen we namelijk al de eerste luipaard tegen. Deze was met de verrekijker alleen haast niet te zien. Uiteindelijk sprong hij wel uit de boom, waardoor we toch een duidelijk beeld hadddn. Even later kwamen we er nog één hoog in de boom tegen. Deze was echter nog lastiger te zien. Na een kwartier lang turen vonden we hem namelijk pas toen die weer begon te bewegen. Na de safari, waar we ongeveer elk soort die we konden zien hebben gezien, gingen we met de boot varen naar de waterval toe. Ook dit was erg leuk om te doen. Tijdens de heenreis kwamen we meerdere nijlpaarden tegen die aan het badderen waren in de nijl en op de terugweg een grote groep olifanten. De boottocht ging naar de murchinson falls die we later op de middag nog van dichtbij zouden gaan zien. Na de boottocht gingen we lunchen om vervolgens met de auto naar de murchinson falls te rijden. Dat bleek uiteindelijk nog reusachtiger dan gedacht, iets dat we zeker niet hadden moeten missen! In de avond reden we weer door het park heen naar ons verblijf om vroeg te gaan slapen voor de volgende ochtend.